ਗੁਰੂਦਵਾਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਮੰਜੀ ਸਾਹਿਬ (ਆਲਮਗੀਰ ਸਾਹਿਬ) ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਚ ਪਿੰਡ ਆਲਮਗੀਰ ਵਿਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ,

 ਗੁਰੂਦਵਾਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਮੰਜੀ ਸਾਹਿਬ (ਆਲਮਗੀਰ ਸਾਹਿਬ) ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਚ ਪਿੰਡ ਆਲਮਗੀਰ ਵਿਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਆਪਣੇ ਚਾਰ ਪੁੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਮੁਗਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ;ਮਾਛੀਵਾੜਾ ਤੋਂ “ਊਚ ਦਾ ਪੀਰ” ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਇਕ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਆਲਮਗੀਰ ਪੋਹ 1761 ਬਿਕਰਮੀ  ਵਿਖੇ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ। ਇੱਥੇ ਪੁੱਜਣ ਤੇ, ਪਿੰਡ ਦੇ ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਇਕ ਵਪਾਰੀ ਭਾਈ ਨਿਗਾਹਿਆ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਘੋੜਾ ਭੇਟ ਕੀਤਾ ਸੀ।  

ਨਬੀ ਖਾਨ ਅਤੇ ਗਨੀ ਖਾਨ ਨੂੰ ਮੰਜੇ ਨਾਲ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਗਾਂ ਦੇ ਗੋਬਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪਾਣੀ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਦੱਸ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੋਂ ਪਾਣੀ ਲੈ ਕੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰੇ ਜਿਸ ਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਕਿ “ਪੀਰ ਜੀ ਇਹ ਖੰਡਰ ਦੀ ਥਾਂ ਹੈ, ਇੱਥੇ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਦੂਰ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ ਪਰ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਅਜਗਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਤੀਰ ਨਾਲ ਅਜਗਰ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਉਸਨੂੰ “ਮੁਕਤੀ” ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜਗਰ ਖੂਹ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਸਿੱਖ ਪਾਣੀ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਗਿਆ ਤਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਪਾਣੀ ਬਹੁਤ ਗੰਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ, ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਉੱਥੇ ਹੀ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਇਕ ਹੋਰ ਤੀਰ ਮਾਰਿਆ ਅਤੇ ਇਕ ਪਾਣੀ ਦਾ ਫੁਹਾਰਾ ਨਿਕਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਚਮਤਕਾਰ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ, ਬਜ਼ੁਕਗ ਔਰਤ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਪੀਰ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਅਨੋਖੇ ਪੀਰ ਹੋ”, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ੲਿੱਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਕੋਹੜ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਗਈ ਹਾਂ ਪਰ ਇਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰੋ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰੋ। ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਇਸ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰੇਗਾ, ਪ੍ਮਾਤਮਾ ਉਸਦੀ ਸਾਰੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਣਗੇ। ਫਿਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਭਾਈ ਨਿਗਾਹਿਆ ਸਿੰਘ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਘੋੜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ ਅਤੇ ਰਾਏਕੋਟ ਵੱਲ ਚਲੇ ਗਏ। ਬਜ਼ੁਰਗ ਔਰਤ ਨੇ ਉਸ ਪਾਣੀ ਦੇ ਫੁਹਾਰੇ ਨਾਲ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਪਿੰਡ ਵਾਪਸ ਗਈ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਰੀ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ। ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਜਿੱਥੇ ਭਾਈ ਨਬੀ ਖਾਨ ਅਤੇ ਭਾਈ ਗਨੀ ਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਮੰਜਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਅੱਜ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹੈ ਜੋ ਮੰਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

🙏ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ🙏

🙏ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ🙏

🙏ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ🙏

Gurudwara Sri Manji Sahib (Alamgir Sahib) is located in village Alamgir in District Ludhiana.  Shri Guru Gobind Singh Ji, after his four sons and mother were martyred by the Mughals, reached Alamgir Poh in 1761 Bk on a bed from Machhiwara in the form of "Uch Da Pir".  On arrival, Bhai Nigahia Singh, a horse trader of the village, presented a horse to Guru Sahib.  Nabi Khan and Gani Khan were sent back to bed.  Guru Sahib asked an old woman who was picking up cow dung that she could tell him where to get water from which to take bath and to which the old lady replied,  There is no water.  There is a place far away but there lives a big dragon, no one goes there.  Guru Sahib killed the dragon with an arrow and gave him "salvation" and the dragon fell into the well.  When the Sikh went to fetch water, he saw that the water had become very dirty. Guru Sahib was sitting there.  Guru Sahib shot another arrow and a fountain of water came out and all the Sikhs took bath.  Seeing this miracle, the old lady fell at the feet of Guru Sahib and said, "Peer ji you are a unique peer", I would like to make a request to you.  I have leprosy and I have gone to many places for treatment but it has not been cured, please treat my disease and help me to get rid of this disease.  Guru Sahib said that whoever bathes with this water in faith, God will cure all his ailments.  The Guru then rode on the horse provided by Bhai Nigahia Singh and proceeded towards Raikot.  The old lady took a bath with the spray of water and recovered.  She returned to the village and told the villagers the whole story.  The place where Bhai Nabi Khan and Bhai Gani Khan laid the bed of Guru Sahib, today that place is a beautiful Gurdwara which is known as Manji Sahib

 ਨਾਮ ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੁ ਜੀ🙏

 ਨਾਮ ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੁ ਜੀ🙏

 ਨਾਮ ਸਤਿਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੁ ਜੀ🙏

गुरुद्वारा श्री मांजी साहिब (आलमगीर साहिब) लुधियाना जिले के आलमगीर गांव में स्थित है। श्री गुरु गोबिंद सिंह जी, मुगलों द्वारा अपने चार पुत्रों और माता के शहीद होने के बाद, 1761 बीके में "उच दा पीर" के रूप में मच्छीवाड़ा से एक बिस्तर पर आलमगीर पोह पहुंचे। आगमन पर, गांव के एक घोड़ा व्यापारी भाई निगहिया सिंह ने गुरु साहिब को एक घोड़ा भेंट किया। नबी खान और गनी खान को वापस बिस्तर पर भेज दिया गया। गुरु साहिब ने गोबर उठा रही एक बूढ़ी औरत से पूछा कि वह उसे बता सकती है कि स्नान करने के लिए पानी कहाँ से लाएँ और जिस पर बुढ़िया ने उत्तर दिया, पानी नहीं है। दूर एक जगह है लेकिन एक बड़ा अजगर रहता है, वहां कोई नहीं जाता। गुरु साहिब ने एक तीर से अजगर को मार डाला और उसे "मोक्ष" दिया और अजगर कुएं में गिर गया। जब सिक्ख पानी लेने गए तो उन्होंने देखा कि पानी बहुत गंदा हो गया है। वहां गुरु साहिब बैठे थे। गुरु साहिब ने एक और तीर चलाया और पानी का एक फव्वारा निकला और सभी सिख स्नान करने लगे। यह चमत्कार देखकर बुढ़िया गुरु साहिब के चरणों में गिर पड़ी और बोली, "पीर जी आप एक अद्वितीय सहकर्मी हैं", मैं आपसे एक निवेदन करना चाहता हूं। मुझे कोढ़ है और मैं इलाज के लिए कई जगह गया हूं लेकिन यह ठीक नहीं हुआ है, कृपया मेरी बीमारी का इलाज करें और इस बीमारी से छुटकारा पाने में मेरी मदद करें। गुरु साहिब ने कहा कि जो कोई भी विश्वास के साथ इस पानी से स्नान करेगा, भगवान उसकी सभी बीमारियों को ठीक कर देंगे। गुरु फिर भाई निगहिया सिंह द्वारा प्रदान किए गए घोड़े पर सवार हुए और रायकोट की ओर बढ़े। बुढ़िया ने पानी के स्प्रे से स्नान किया और ठीक हो गई। वह गांव लौटी और गांव वालों को पूरी कहानी सुनाई। जिस स्थान पर भाई नबी खान और भाई गनी खान ने गुरु साहिब की शय्या रखी थी, आज वह स्थान एक सुंदर गुरुद्वारा है जिसे मांजी साहिब के नाम से जाना जाता है।

  नाम सत नाम श्री वाहिगुरु जियो

  नाम सत नाम श्री वाहिगुरु जियो

  नाम सत नाम श्री वाहिगुरु जियो